vrijdag, juli 01, 2005
De eerste dagen
De eerste 3 dagen zitten er hier al weer op.
De jetlag bleek toch wat meer effect te hebben dan ik maandagavond had verwacht. Om 5 uur was ik al helemaal wakker. Om 6 uur was ik onder de douche gesprongen om daarna te gaan ontbijten. We moesten namelijk toch op tijd klaar staan om naar Sabena te gaan, omdat er al meteen de eerste dag een programma was. De bus van de school kwam ons voor het hotel oppikken om ons naar het vliegveld te brengen.
(wachtend bij het hotel op het busje)
Na aankomst bij Sabena Airline Training Center leidde eerst een lokale medewerker van de KLS ons rond om het gebouw een beetje te leren kennen, aangezien het enorm groot is en zijn we op het platform wezen kijken bij de lestoestellen. Vanaf het dak van het hoofdgebouw heb je een erg mooi uitzicht over Scottsdale Airport.
Daarna kregen we nog een briefing van 1 van de medewerkers van Sabena over wat algemene dingen en werden er foto's gemaakt voor in hun dossiers. Hierna werden de spullen uitgereikt die je nodig hebt bij het vliegen.
Bovenaan: Aircraft Operating Manual, Operations Manual KLS, vliegkaarten, plotter.
Onderaan: Headset, Piper Archer III checklist + handboek, fuel strainer (om te controleren of er water in de brandstof zit) en een kneepad waar je kaarten ed. in kunt doen.
We zouden hierna nog meer briefings hebben maar de betreffende personen waren niet aanwezig dus dat ging niet door. Daarom zijn we maar terug gegaan naar het hotel waar we lekker zijn gaan zwemmen (jaja, dat hebben we ook
)
's Avonds zijn we een stukje gaan lopen om te kijken of we ergens wat konden eten, we kwamen een leuke zaak tegen en zijn daar naar binnen gegaan. Toen we een biertje (of wijn) wilden bestellen moesten we eerst ID laten zien, omdat de boetes hier heel hoog zijn voor ondernemers die alcohol verkopen aan personen die nog geen 21 zijn.
Toen we de kaart kregen we al het idee dat we zo'n beetje de meest exclusieve tent van heel Scottsdale hadden opgezocht. Minstens 5 dollar voor hele kleine voorgerechtjes. Omdat je het niet kan maken alleen wat te drinken hebben we maar een voorgerecht genomen en hebben daarna afgerekend om naar de Kentucky Fried Chicken te gaan om daar nog even wat te halen.
Woensdag werden we opgespitst in 2 groepen. Ik zat in de 2e groep die eerst naar het vliegveld moest voor de USA vliegmedische keuring. Eerst moesten we een formulier invullen met wat algemene vragen, waarna er een ogentest was, bloeddruk werd gemeten en de longen werden beluisterd. Ondertussen praatte de arts wat en als je hem gewoon kon verstaan was je gehoor ook wel in orde. Iedereen is dus goedgekeurd (verrassing).
Daarna gingen we met de Sabena bus naar Phoenix Downtown naar de Police headquarters voor vingerafdrukken. Dit is nodig omdat je anders als buitenlander geen vliegtraining mag volgen
. Nadat dit gedaan was de dag weer afgelopen zodat we weer naar het zwembad konden.
Vandaag (donderdag) hadden we de eerste briefings over het vliegen om 8 uur. Wij stonden dus netjes om 7.10 klaar bij het hotel te wachten op het busje. Om 7.30 was er nog niks, dus we dachten dat de bus wel zo laat zou komen dat we precies om 8.00 bij Sabena waren. Om 8.10 nog niks, dus toen hebben we maar even gebeld. Als ze de driver zouden zien zouden ze hem wel hierheen sturen. Om 8.30 kwam hij dus eindelijk aanzetten, het bleek dat hij ons helemaal vergeten was.
Nadat we bij Sabena waren gedropt bleek dat we nog meer konden wachten, omdat de instructeur er nog niet was, deze kwam pas na 9 uur aanzetten, er was blijkbaar iets tussen gekomen.
Toen kregen we dus de briefings met wat theorie over Level Flight, speed change during level flight, turns, climbs, descents en glides, maar wel op een manier zodat je het goed in de praktijk kan brengen. Hierna hadden we een briefing van een lokale verkeersleidster over procedures op Scottsdale Airport en geluidsoverlast beperking (dat kennen ze hier dus ook). Daarna kwam er nog iemand van het vliegveld iets meer vertellen over de Noise Abatement procedures (geluidsoverlast beperking) en over het vliegveld in relatie tot de omgeving, zoals oa. bewuste vervuiling door gemorste brandstof die je aftapt. De boetes hierop zijn erg hoog, namelijk van 250 tot 10.000 dollar
. Dit zijn dingen waar ik totaal geen moeite mee heb, want het lijkt me niet meer dan normaal dat je de brandstof niet op het platform dumpt maar weggooit waar het hoort.
Hierna zat deze dag er ook weer op, omdat de instructeur die 's middags een briefing zou geven nergens te vinden en nadat de Deputy Chief Flight Instructor van de KLS ook gezocht had konden we wat hem betreft weer richting zwembad
Een vraag die mij vraag gesteld wordt is over het weer, hoe of het hier is.
Het is hier erg warm, zo'n 43-45 graden, maar doordat de vochtigheid erg laag is (5%) heb je er weinig last van en merk je ook nauwelijks dat je zweet. Ook scheelt het dat je weet dat je zo uit de hitte kan aangezien alle gebouwen en auto's hier airco hebben. Als het in Nederland warm is, is het ook meteen in de huizen erg warm waardoor het niet comfortabel meer (ook is het dan veel drukkender door de hoge vochtigheid.
Wel heb je hier als je niet oppast erg snel last van uitdroging, je moet dus echt wel liters vocht naar binnen werken elke dag, maar zelfs daar is in openbare gebouwen rekening mee gehouden door overal drinkwaterpunten neer te zetten
Verder hier nog een paar foto's:
Dit deed me erg denken aan een reclame van "even Apeldoorn bellen"
Uitzicht op de bergen tussen de palmbomen door, erg mooi!
En 's avonds lekker pasta koken!
De groeten vanuit Scottsdale!
De jetlag bleek toch wat meer effect te hebben dan ik maandagavond had verwacht. Om 5 uur was ik al helemaal wakker. Om 6 uur was ik onder de douche gesprongen om daarna te gaan ontbijten. We moesten namelijk toch op tijd klaar staan om naar Sabena te gaan, omdat er al meteen de eerste dag een programma was. De bus van de school kwam ons voor het hotel oppikken om ons naar het vliegveld te brengen.
(wachtend bij het hotel op het busje)
Na aankomst bij Sabena Airline Training Center leidde eerst een lokale medewerker van de KLS ons rond om het gebouw een beetje te leren kennen, aangezien het enorm groot is en zijn we op het platform wezen kijken bij de lestoestellen. Vanaf het dak van het hoofdgebouw heb je een erg mooi uitzicht over Scottsdale Airport.
Daarna kregen we nog een briefing van 1 van de medewerkers van Sabena over wat algemene dingen en werden er foto's gemaakt voor in hun dossiers. Hierna werden de spullen uitgereikt die je nodig hebt bij het vliegen.
Bovenaan: Aircraft Operating Manual, Operations Manual KLS, vliegkaarten, plotter.
Onderaan: Headset, Piper Archer III checklist + handboek, fuel strainer (om te controleren of er water in de brandstof zit) en een kneepad waar je kaarten ed. in kunt doen.
We zouden hierna nog meer briefings hebben maar de betreffende personen waren niet aanwezig dus dat ging niet door. Daarom zijn we maar terug gegaan naar het hotel waar we lekker zijn gaan zwemmen (jaja, dat hebben we ook
)'s Avonds zijn we een stukje gaan lopen om te kijken of we ergens wat konden eten, we kwamen een leuke zaak tegen en zijn daar naar binnen gegaan. Toen we een biertje (of wijn) wilden bestellen moesten we eerst ID laten zien, omdat de boetes hier heel hoog zijn voor ondernemers die alcohol verkopen aan personen die nog geen 21 zijn.
Toen we de kaart kregen we al het idee dat we zo'n beetje de meest exclusieve tent van heel Scottsdale hadden opgezocht
. Minstens 5 dollar voor hele kleine voorgerechtjes. Omdat je het niet kan maken alleen wat te drinken hebben we maar een voorgerecht genomen en hebben daarna afgerekend om naar de Kentucky Fried Chicken te gaan om daar nog even wat te halen.Woensdag werden we opgespitst in 2 groepen. Ik zat in de 2e groep die eerst naar het vliegveld moest voor de USA vliegmedische keuring. Eerst moesten we een formulier invullen met wat algemene vragen, waarna er een ogentest was, bloeddruk werd gemeten en de longen werden beluisterd. Ondertussen praatte de arts wat en als je hem gewoon kon verstaan was je gehoor ook wel in orde
. Iedereen is dus goedgekeurd (verrassing).Daarna gingen we met de Sabena bus naar Phoenix Downtown naar de Police headquarters voor vingerafdrukken. Dit is nodig omdat je anders als buitenlander geen vliegtraining mag volgen
. Nadat dit gedaan was de dag weer afgelopen zodat we weer naar het zwembad konden.Vandaag (donderdag) hadden we de eerste briefings over het vliegen om 8 uur. Wij stonden dus netjes om 7.10 klaar bij het hotel te wachten op het busje. Om 7.30 was er nog niks, dus we dachten dat de bus wel zo laat zou komen dat we precies om 8.00 bij Sabena waren. Om 8.10 nog niks, dus toen hebben we maar even gebeld. Als ze de driver zouden zien zouden ze hem wel hierheen sturen. Om 8.30 kwam hij dus eindelijk aanzetten, het bleek dat hij ons helemaal vergeten was.
Nadat we bij Sabena waren gedropt bleek dat we nog meer konden wachten, omdat de instructeur er nog niet was, deze kwam pas na 9 uur aanzetten, er was blijkbaar iets tussen gekomen.
Toen kregen we dus de briefings met wat theorie over Level Flight, speed change during level flight, turns, climbs, descents en glides, maar wel op een manier zodat je het goed in de praktijk kan brengen. Hierna hadden we een briefing van een lokale verkeersleidster over procedures op Scottsdale Airport en geluidsoverlast beperking (dat kennen ze hier dus ook). Daarna kwam er nog iemand van het vliegveld iets meer vertellen over de Noise Abatement procedures (geluidsoverlast beperking) en over het vliegveld in relatie tot de omgeving, zoals oa. bewuste vervuiling door gemorste brandstof die je aftapt. De boetes hierop zijn erg hoog, namelijk van 250 tot 10.000 dollar
. Dit zijn dingen waar ik totaal geen moeite mee heb, want het lijkt me niet meer dan normaal dat je de brandstof niet op het platform dumpt maar weggooit waar het hoort.Hierna zat deze dag er ook weer op, omdat de instructeur die 's middags een briefing zou geven nergens te vinden en nadat de Deputy Chief Flight Instructor van de KLS ook gezocht had konden we wat hem betreft weer richting zwembad
Een vraag die mij vraag gesteld wordt is over het weer, hoe of het hier is.
Het is hier erg warm, zo'n 43-45 graden, maar doordat de vochtigheid erg laag is (5%) heb je er weinig last van en merk je ook nauwelijks dat je zweet. Ook scheelt het dat je weet dat je zo uit de hitte kan aangezien alle gebouwen en auto's hier airco hebben. Als het in Nederland warm is, is het ook meteen in de huizen erg warm waardoor het niet comfortabel meer (ook is het dan veel drukkender door de hoge vochtigheid.
Wel heb je hier als je niet oppast erg snel last van uitdroging, je moet dus echt wel liters vocht naar binnen werken elke dag, maar zelfs daar is in openbare gebouwen rekening mee gehouden door overal drinkwaterpunten neer te zetten
Verder hier nog een paar foto's:
Dit deed me erg denken aan een reclame van "even Apeldoorn bellen"
Uitzicht op de bergen tussen de palmbomen door, erg mooi!
En 's avonds lekker pasta koken!
De groeten vanuit Scottsdale!
