Cleared for take-off....

Even de situatie op dit moment...

Een paar dagen geleden kreeg ik een e-mail van de KLS met het "definitieve" rooster voor de Airbus A310 simulator. De bedoeling is dat onze crew (ik en 2 mede-studenten) 11 juli de eerste vlucht zal doen. 4 Juli beginnen we met de CBT (computer based training), dit zijn trainingsprogramma's op de computer om oa. de systemen van de A310 te leren kennen.

Vorige week heb ik al de boeken opgehaald, zodat ik alvast kon beginnen met de spullen te bestuderen. Het is namelijk wel erg veel. Het AOM (aircraft operations manual) alleen al bestaat uit 3 mappen, daarnaast kreeg ik nog een FRG (flight crew reference guide) en een KLM BOM (basic operations manual), verder zat er nog materiaal bij van de KLM Route Operations Manual van de vliegvelden waarop we zullen gaan vliegen in de simulator.

Ik moet zeggen dat het toch wel begint te kriebelen nu ik dit aan het bestuderen ben. Dit is toch het soort vliegtuig waar je de opleiding voor doet, het lijkt me geweldig om dit eindelijk te mogen gaan vliegen! Ook al is het "maar" een simulator .
Ik denk wel dat het een heel verschil zal zijn met wat ik tot nu toe gewend ben te vliegen, maar dat is wel een leuke uitdaging.

Tot later!

Ja hoor, ik ben er nog. Ik heb de laatste tijd alleen weinig zin/tijd gehad om m'n weblog te updaten.

Een paar weken geleden ben ik begonnen met het vliegen op de Beechcraft Baron. Het allereerste beurtje was grondoperaties, dit hield in dat je samen met een instructeur ging kijken wat er in Nederland komt kijken bij al het papierwerk, wat je moet controleren aan de Baron bij je pre-flight inspection en taxiën naar de pomp om te tanken, zodat je dit later met een andere student mag doen (dus zonder instructeur). Op Eelde moet je namelijk zelf tanken in tegenstelling tot Scottsdale waar een fueltruck kwam die je tanks volgooide, ideaal was dat!

Daarna hadden we de eerste vlucht, deze was eigenlijk vooral gericht om een beetje te wennen aan het vliegtuig, dus nog niet meteen de auto-pilot erop, maar eerst even zelf sturen om het gevoel een beetje in de vingers te krijgen. Nadat we de departure hadden gevlogen en waren aangekomen op FL060 (6000 voet) gingen we wat oefeningen doen zoals steep turns en (approach to) stalls.
Ook hebben we al wat motorstoringen geoefend, maar nu kondigde de instructeur het nog aan. 1 Keer hebben we de motor ook echt uitgezet, dit is wel een erg apart gezicht, een motor die helemaal stilstaat.


Als je goed kijkt op deze foto kan je zien dat de propellor-bladen in de vaanstand staan, dat wil zeggen, in de vliegrichting, zo leveren ze de minste luchtweerstand op als de motor stilstaat.

Na een tijdje wat oefeningen te hebben gedaan zijn we teruggegaan naar Eelde via de ILS approach en hebben daarna nog wat circuitjes gedaan. Dit was ook wel even wennen, dat gaan allemaal een heel stuk harder dan ik gewend was van de Piper Arrow.

De vluchten tot de eerste module check waren wat inhoud betreft aardig vergelijkbaar met de eerste vlucht. Alleen worden de marges natuurlijk kleiner en moet je meer zelf kunnen doen. Wat ook veel voorkomt is dat je vlak na take-off een (simulated) engine failure krijgt zodat je terugmoet naar het veld, afhankelijk van de weersomstandigheden ga je op zicht terug, of vraag je vectors aan de verkeersleiding die je dan op een instrument approach zetten.
Het weer na de eerste vlucht veranderde wel wat, er kwamen steeds meer wolken wat het vliegen wel uitdagender maakt, en in/tussen de wolken vliegen is een erg mooi gezicht .



Ook heb ik een filmpje gemaakt terwijl we vlak boven en tussen de wolken vlogen, dit wordt ook wel cloudsurfen genoemd, Download het filmpje hier.

Na de eerst module-check was het volgende onderdeel aan de beurt, de navigatievluchten. De allereerste was naar Oostende, waar ik de heenweg vloog. We vlogen vlak langs Schiphol en recht over de havens van Rotterdam, geweldig mooi om te zien vanuit de lucht! Hier heb ik alleen geen foto's van omdat we vanaf dat moment helaas geen foto's meer mochten maken vanuit de vliegtuigen ivm. een nieuwe schoolregel.

De vlucht daarna ging naar Billund, voor veel mensen wel bekend door Legoland. Het park ligt ook echt tegen het vliegveld aan. Bij deze vlucht deed ik de terugweg, na eerst een approach te hebben gevlogen op Esbjerg vervolgden we de navigatie naar Eelde. Ergens boven de waddeneilanden vroegen we een visual approach aan die we toegewezen kregen, dit was namelijk veel efficienter gezien de richting van de banen op Eelde, we konden nu namelijk landen op baan 19, als je naar baan 23 gaat kost je dat veel meer tijd. Baan 23/05 is namelijk de enige baan waar een instrument approach op gevlogen wordt, maar door het goede weer waren we niet genoodzaakt dat te vliegen.

Daarna waren we toe aan de nightstop. Zoals in m'n vorige log al te lezen was zijn we daarbij naar Dublin gegaan. Het eerste stuk voerde over het Kanaal naar Norwich waarna ik het tweede stuk vloog naar Liverpool en vanuit daar gingen we door naar Dublin. Op Liverpool werden we erg krap op de ILS approach gevectored door de verkeersleiding waardoor de autopilot hem nog maar net kon pakken, wel raar aangezien je zou verwachten dat ze dat daar wel gewend zijn met alle Easyjet en Ryanair vluchten , het zal wel te maken hebben gehad met het feit dat we niet zo snel vliegen als de 737's en ze volledig gebruik wilden maken van de capaciteit .

Na aankomst in Dublin werden we door een taxi naar ons hotel gebracht waarna we met z'n 4'en (instructeur + 3 studenten) de stad ingingen, eerst even in een café aan de Guinness, je bent natuurlijk in Ierland. Daarna zijn we wat gaan eten in een restaurant om daarna nog wat meer van de stad te gaan zien. Dublin is echt een erg mooie stad, ik vond het wel een beetje vergelijkbaar met Londen. In ieder geval zeker wel de moeite waard om er nog een keer heen te gaan.

De volgende ochtend gingen we alweer vroeg naar het vliegveld, omdat de Baron 's middags nog moest vliegen met andere studenten in Eelde. Door omstandigheden is dat allemaal niet gelukt en moesten we ook een hele nieuwe planning maken waardoor we veel te laat terugwaren in Eelde. Sorry jongens, wij konden er ook niks aan doen .

De allerlaatste navigatievlucht was naar Lübeck, op zich weinig bijzonders aan dit vluchtje. Het is in ieder geval wel een leuke bestemming, het restaurant op het vliegveld is erg goed!

De 3e en laatste module is de voorbereiding op het IVW (inspectie verkeer & waterstaat) examen. Dus weer allemaal steep turns/stalls/IFR procedures/approaches/engine failures en fires. Ook zat er 1 VFR vluchtje bij van een uur, hier gingen we dus eerst bij Groningen de CTR (control zone) uit om meteen weer naar binnen te gaan, toen een touch&go en daarna hetzelfde aan de kant van Assen.

Tijdens het Baron traject mogen ook 1x je ouders meevliegen. Hier heb ik (natuurlijk) gebruik van gemaakt. Erg leuk om ze een keer te kunnen laten zien waar je nou eigenlijk mee bezig bent, je kan het allemaal wel vertellen maar als ze het zelf kunnen zien is het toch anders. Helaas mochten zij ook niet fotograferen/filmen tijdens de vlucht maar vooraf tijdens de pre-flight mocht natuurlijk wel.




Pre-flighten van het vliegtuig


Oliepeil controleren


We hadden nog wat tijd over voor de vlucht dus m'n vader de cockpit even laten zien.

Vorige week maandag heb ik m'n M03 modulecheck gevlogen, het weer zat niet echt mee, veel wind en regen maar gelukkig heb ik hem wel in 1x gehaald. De dag erna mocht ik m'n examen vliegen, het weer was toen nog wat minder. Het grote probleem was de wind, op Eelde was het net binnen de limieten maar op de "gebruikelijke" plannings-alternates (het veld waar je heengaat als je moet uitwijken) was de wind allemaal buiten de limieten, uiteindelijk bleek Münster wel goed, dus dat gebruikt voor de planning.

Een tijdje later kon ik dan ook echt gaan vliegen, na alle onderdelen gedaan te hebben de full-stop aangevraagd aan de verkeersleiding en teruggetaxied naar het platform. Ik wist wel dat ik geen grote fouten had gemaakt, maar toch blijft het spannend totdat je de uitslag weet. Gelukkig kreeg ik binnen al meteen te horen dat ik geslaagd was , vanaf dit moment ben ik dus CPL ME/IR rated, dit wil zeggen dat ik multi-engine vliegtuigen mag vliegen en op instrumenten (slecht weer condities dus). Deze vlucht was ook meteen de laatste keer echt vliegen voor de KLS, wel een dubbel gevoel eigenlijk, ben erg blij dat ik zo ver ben, maar het is ook wel jammer dat het echte vliegen nu voorlopig afgelopen is.

Op zich heb ik nu alle papieren die je nodig hebt om bij een maatschappij te kunnen solliciteren alleen als voorbereiding daarop geeft de KLS nog een Bridge-course op de Airbus A310 simulator om je voor te bereiden op het vliegen op een groot verkeersvlieguig. Zoals je je wel kunt voorstellen heb ik erg veel zin om dit te gaan doen, maar eerst even lekker vakantie vieren tot dit moment, er is namelijk nog geen ruimte op de simulator, ook helemaal niet erg hoor .