zondag, juli 10, 2005
Eerste vliegles!!
Ik ben bang dat dit een lange log gaat worden met veel foto's, maar volgens mij hebben de meeste lezers daar niet zo veel problemen mee.
Nadat donderdag de eerste vliegles niet door was gegaan hadden we op vrijdag een herkansing. We moesten de bus hebben van 4.40 zodat we rond 5.00 bij Sabena aankwamen.
Eerst maar even naar beneden de ATIS uitluisteren. ATIS staat voor Automatic Terminal Information System, dit is een frequentie waar constant informatie op wordt uitgezonden over het weer, banen in gebruik en verdere bijzonderheden. Na dit genoteerd te hebben bleek dat het ruim in onze limieten lag dus wat dat betreft kon de vlucht doorgaan. Daarna hebben we de map opgehaald van "ons" vliegtuig. Het eerste wat opviel was dat de sleutel van het vliegtuig er niet in zat, maar daarvoor zouden we wel even naar maintenance gaan, aangezien zij altijd reserve sleutels hebben. Hierna zijn we naar boven gegaan om verder de vlucht voor te bereiden. Eerst even gekeken hoe het zat met de technische staat van het toestel, alle meldingen aan maintenance waren afgetekend dus ook wat dat betreft was het een go.
Toen maar achter de computer gedoken om het weer te checken en de NOTAMS (voor uitleg zie vorige log). Ook dit was allemaal goed. Even later kwam Cody er ook aan en heeft hij ons verteld wat de bedoeling van de eerste les was. Met behulp van hem zijn we de prestatie grafieken van de Piper Archer ingedoken om te kijken hoeveel start en landingsbaan we nodig hadden met de huidige condities. Dit is voor de Archer met de meeste banen geen factor, omdat zo'n klein toestel snel de lucht in is en ook snel weer stil staat.
Toen ook dit klaar was zijn we naar buiten gegaan naar het vliegtuig. Eerst heeft maintenance de deur van het toestel voor ons geopend met de reserve sleutel. Hierna hebben we het toestel helemaal gecheckt. Dit was allemaal in orde, dus we konden weg.
(Me and my plane)
Ik vloog als eerste, dus Olfert dook achterin het toestel (met camera om foto's te maken) en ik linksvoor. In de grote luchtvaart is dit de stoel van de captain, ik voelde me dus al meteen thuis. Eerst maar even de checklisten erbij gepakt en nadat we het eerste deel hadden doorlopen was het tijd om de motor te starten. Gelukkig sloeg de motor in 1 keer aan. Nadat Cody het toestel naar de taxibaan had getaxied, moest ik m'n eerste oproep aan de verkeersleiding doen.
"Scottsdale ground, goodmorning, Archer 4177P with Tango approaching A3 request taxi" de verkeersleiding kwam snel terug met het bericht "Archer 77P taxi runway 3", we hadden dus toestemming om richting de startbaan te taxien. Nadat Cody het toestel op de taxibaan had gedraaid was het mijn beurt om de controls over te nemen, het viel me mee hoe recht ik het toestel nog over de centerline ook kon taxien, want je stuurt met je voeten ipv. met je handen zoals in een auto. Bij de baan hebben we de laatste checks gedaan en nadat ik Scottsdale Tower had opgeroepen mochten we de baan op draaien en kregen we toestemming om take-off te gaan. Ook dit mocht ik zelf doen.
Het gas rustig naar voren tot Full Power, rechts voeten geven om te compenseren voor de neiging van het toestel naar links weg te draaien door de motoreffecten. Bij 60 knopen rustig de yoke naar je toetrekken en we waren airborn.
Nadat we 500 feet boven de grond vlogen maakten we een linkerbocht om richting de Northwest Practice Area te gaan.
Hier aangekomen hebben we verschillende dingen geoefend. Level Flight, turns, climbs, descents (dalen met minder power), glides (dalen met power naar idle). Wat heel belangrijk is tijdens het vliegen is dat je erg veel naar buiten moet kijken en het toestel moet vliegen door de neus ten opzichte van de horizon te zetten, als je dit goed doet wordt je snelheid en klimsnelheid vanzelf de juiste. In theorie klinkt dit erg makkelijk, maar in de praktijk valt dit nog niet altijd mee.
Hier een paar foto's van het vliegen wat hier werkelijk schitterend is, tijdens het vliegen heb je alleen niet al te veel tijd om hier van te genieten. Dat komt waarschijnlijk later wel als het vliegen echt een 2e natuur wordt.
Climbing...
Turning....
Nog steeds turning...
Hierna nam Cody de controls over en zijn we naar Deer Valley gegaan, hier heeft hij het toestel geland en na van de baan afgedraaid te zijn, mocht ik Deer Valley Ground oproepen om naar de parking te taxien. Na toestemming te hebben gekregen heb ik het toestel naar de parking gereden en daar hebben we de motor afgezet.
Echt een geweldige ervaring dit, dit is echt waar je het allemaal voor doet!
Toen we uitstapten zagen we al op een dakterras bekende uniformen. Het bleken klasgenoten te zijn die vliegen vanaf Deer Valley. Erg leuk om ze daar tegen te komen. Het bleek dat ze daar zaten, omdat Piet z'n eerste solo had. We hebben z'n tweede touch&go gezien, wat er netjes uitzag. Helaas hebben we z'n terugkomst niet gezien en dus ook niet gezien dat hij met uniform het zwembad ingegooid werd (dit is een luchtvaarttraditie na je eerste solo). Toen maar het luchthaven gebouw in waar Olfert zijn vlucht heeft voorbereid. Toen dat klaar was zijn we weer naar het toestel gegaan en herhaalde dezelfde procedure zich.
Toen wij op het punt stonden weg te gaan kwam er nog een Cessna Caravan naast ons staan.
(Toch wel een stukje groter dan onze kist)
Nadat ook Olfert de take-off had gedaan, hadden we een erg mooi gezicht op Deer Valley.
Hierna weer richting de Practice Area waar Olfert dezelfde dingen heeft geoefend als ik.
Daar vlogen we oa. over Lake Pleasent wat een schitterend gezicht was met de reflectie van de zon erin.
Na hier een tijdje gevlogen te hebben zijn we weer teruggegaan naar Scottsdale en zijn weer geland op runway 3. Na terug getaxied te zijn naar Sabena hebben we het toestel weer op z'n plek neergezet en zijn we gaan debriefen met Cody.
Zelf was ik best wel tevreden hoe het ging voor een eerste keer, Cody was ook tevreden, wat natuurlijk altijd leuk is om te horen. Natuurlijk zijn er nog punten waar verbetering mogelijk is, maar daarvoor zitten we ook hier. Hierna heeft hij nog een uitleg gegeven wat de bedoeling was voor de volgende les en wat we daarvoor moesten bestuderen. Dit is dus de overtrek, checklisten en de aanvliegprocedures voor het vliegveld.
Hierna moest de administratie nog gedaan wordenk, dat is nog erg veel. Logboek moest ingevuld worden, Syllabus, Sabena Flight Logger, KLS daily activity record. Nadat dit ook klaar was konden we terug naar het hotel, om weekend te houden, omdat Cody z'n vrije dagen op zaterdag en zondag heeft (het weekend kan hier ook midden in de week vallen).
De rest van de dag heb ik het rustig aan gedaan, omdat ik toch pas maandag weer zou vliegen. Alleen toen ik 's avonds bezig was met het eten te koken werd er gebeld. Het was Werner Smolders, ook 1 van de instructeurs van Sabena. Het bleek dat ik vanaf nu samen met Dave bij hem was ingedeeld, aangezien het niet normaal is dat je met 4 man bij 1 instructeur zit. We zaten namelijk met 4 man bij Cody en Dave zat met nog 3 anderen bij Aaron Nave. In het KLS operations manual staat namelijk dat de verhouding 3 studenten en 1 instructeur is om het programma zo vlot mogelijk te laten verlopen.
Hij vertelde dat we de volgende dag om 6 uur zouden vliegen, wat erg leuk is natuurlijk, maar hier was ik niet van uitgegaan en had dus nog niks voorbereid. 's Avonds dus een hele tijd met m'n neus in de boeken gezeten om toch goed voorbereid te beginnen. Ik heb het uiteindelijk allemaal wel af kunnen krijgen en om 22.00 ben ik gaan slapen, omdat de wekker de volgende dag al om 4.20 weer zou gaan.
Dit is het voor nu, de log van de 2e vliegles komt zeer binnenkort!
Groeten, Martijn
Nadat donderdag de eerste vliegles niet door was gegaan hadden we op vrijdag een herkansing. We moesten de bus hebben van 4.40 zodat we rond 5.00 bij Sabena aankwamen.
Eerst maar even naar beneden de ATIS uitluisteren. ATIS staat voor Automatic Terminal Information System, dit is een frequentie waar constant informatie op wordt uitgezonden over het weer, banen in gebruik en verdere bijzonderheden. Na dit genoteerd te hebben bleek dat het ruim in onze limieten lag dus wat dat betreft kon de vlucht doorgaan. Daarna hebben we de map opgehaald van "ons" vliegtuig. Het eerste wat opviel was dat de sleutel van het vliegtuig er niet in zat, maar daarvoor zouden we wel even naar maintenance gaan, aangezien zij altijd reserve sleutels hebben. Hierna zijn we naar boven gegaan om verder de vlucht voor te bereiden. Eerst even gekeken hoe het zat met de technische staat van het toestel, alle meldingen aan maintenance waren afgetekend dus ook wat dat betreft was het een go.
Toen maar achter de computer gedoken om het weer te checken en de NOTAMS (voor uitleg zie vorige log). Ook dit was allemaal goed. Even later kwam Cody er ook aan en heeft hij ons verteld wat de bedoeling van de eerste les was. Met behulp van hem zijn we de prestatie grafieken van de Piper Archer ingedoken om te kijken hoeveel start en landingsbaan we nodig hadden met de huidige condities. Dit is voor de Archer met de meeste banen geen factor, omdat zo'n klein toestel snel de lucht in is en ook snel weer stil staat.
Toen ook dit klaar was zijn we naar buiten gegaan naar het vliegtuig. Eerst heeft maintenance de deur van het toestel voor ons geopend met de reserve sleutel. Hierna hebben we het toestel helemaal gecheckt. Dit was allemaal in orde, dus we konden weg.
(Me and my plane)
Ik vloog als eerste, dus Olfert dook achterin het toestel (met camera om foto's te maken) en ik linksvoor. In de grote luchtvaart is dit de stoel van de captain, ik voelde me dus al meteen thuis
. Eerst maar even de checklisten erbij gepakt en nadat we het eerste deel hadden doorlopen was het tijd om de motor te starten. Gelukkig sloeg de motor in 1 keer aan. Nadat Cody het toestel naar de taxibaan had getaxied, moest ik m'n eerste oproep aan de verkeersleiding doen."Scottsdale ground, goodmorning, Archer 4177P with Tango approaching A3 request taxi" de verkeersleiding kwam snel terug met het bericht "Archer 77P taxi runway 3", we hadden dus toestemming om richting de startbaan te taxien. Nadat Cody het toestel op de taxibaan had gedraaid was het mijn beurt om de controls over te nemen, het viel me mee hoe recht ik het toestel nog over de centerline ook kon taxien, want je stuurt met je voeten ipv. met je handen zoals in een auto. Bij de baan hebben we de laatste checks gedaan en nadat ik Scottsdale Tower had opgeroepen mochten we de baan op draaien en kregen we toestemming om take-off te gaan. Ook dit mocht ik zelf doen.
Het gas rustig naar voren tot Full Power, rechts voeten geven om te compenseren voor de neiging van het toestel naar links weg te draaien door de motoreffecten. Bij 60 knopen rustig de yoke naar je toetrekken en we waren airborn.
Nadat we 500 feet boven de grond vlogen maakten we een linkerbocht om richting de Northwest Practice Area te gaan.
Hier aangekomen hebben we verschillende dingen geoefend. Level Flight, turns, climbs, descents (dalen met minder power), glides (dalen met power naar idle). Wat heel belangrijk is tijdens het vliegen is dat je erg veel naar buiten moet kijken en het toestel moet vliegen door de neus ten opzichte van de horizon te zetten, als je dit goed doet wordt je snelheid en klimsnelheid vanzelf de juiste. In theorie klinkt dit erg makkelijk, maar in de praktijk valt dit nog niet altijd mee.
Hier een paar foto's van het vliegen wat hier werkelijk schitterend is, tijdens het vliegen heb je alleen niet al te veel tijd om hier van te genieten
. Dat komt waarschijnlijk later wel als het vliegen echt een 2e natuur wordt.Climbing...
Turning....
Nog steeds turning...
Hierna nam Cody de controls over en zijn we naar Deer Valley gegaan, hier heeft hij het toestel geland en na van de baan afgedraaid te zijn, mocht ik Deer Valley Ground oproepen om naar de parking te taxien. Na toestemming te hebben gekregen heb ik het toestel naar de parking gereden en daar hebben we de motor afgezet.
Echt een geweldige ervaring dit, dit is echt waar je het allemaal voor doet!
Toen we uitstapten zagen we al op een dakterras bekende uniformen. Het bleken klasgenoten te zijn die vliegen vanaf Deer Valley. Erg leuk om ze daar tegen te komen. Het bleek dat ze daar zaten, omdat Piet z'n eerste solo had. We hebben z'n tweede touch&go gezien, wat er netjes uitzag. Helaas hebben we z'n terugkomst niet gezien en dus ook niet gezien dat hij met uniform het zwembad ingegooid werd (dit is een luchtvaarttraditie na je eerste solo). Toen maar het luchthaven gebouw in waar Olfert zijn vlucht heeft voorbereid. Toen dat klaar was zijn we weer naar het toestel gegaan en herhaalde dezelfde procedure zich.
Toen wij op het punt stonden weg te gaan kwam er nog een Cessna Caravan naast ons staan.
(Toch wel een stukje groter dan onze kist)
Nadat ook Olfert de take-off had gedaan, hadden we een erg mooi gezicht op Deer Valley.
Hierna weer richting de Practice Area waar Olfert dezelfde dingen heeft geoefend als ik.
Daar vlogen we oa. over Lake Pleasent wat een schitterend gezicht was met de reflectie van de zon erin.
Na hier een tijdje gevlogen te hebben zijn we weer teruggegaan naar Scottsdale en zijn weer geland op runway 3. Na terug getaxied te zijn naar Sabena hebben we het toestel weer op z'n plek neergezet en zijn we gaan debriefen met Cody.
Zelf was ik best wel tevreden hoe het ging voor een eerste keer, Cody was ook tevreden, wat natuurlijk altijd leuk is om te horen. Natuurlijk zijn er nog punten waar verbetering mogelijk is, maar daarvoor zitten we ook hier
. Hierna heeft hij nog een uitleg gegeven wat de bedoeling was voor de volgende les en wat we daarvoor moesten bestuderen. Dit is dus de overtrek, checklisten en de aanvliegprocedures voor het vliegveld.Hierna moest de administratie nog gedaan wordenk, dat is nog erg veel. Logboek moest ingevuld worden, Syllabus, Sabena Flight Logger, KLS daily activity record. Nadat dit ook klaar was konden we terug naar het hotel, om weekend te houden, omdat Cody z'n vrije dagen op zaterdag en zondag heeft (het weekend kan hier ook midden in de week vallen).
De rest van de dag heb ik het rustig aan gedaan, omdat ik toch pas maandag weer zou vliegen. Alleen toen ik 's avonds bezig was met het eten te koken werd er gebeld. Het was Werner Smolders, ook 1 van de instructeurs van Sabena. Het bleek dat ik vanaf nu samen met Dave bij hem was ingedeeld, aangezien het niet normaal is dat je met 4 man bij 1 instructeur zit. We zaten namelijk met 4 man bij Cody en Dave zat met nog 3 anderen bij Aaron Nave. In het KLS operations manual staat namelijk dat de verhouding 3 studenten en 1 instructeur is om het programma zo vlot mogelijk te laten verlopen.
Hij vertelde dat we de volgende dag om 6 uur zouden vliegen, wat erg leuk is natuurlijk, maar hier was ik niet van uitgegaan en had dus nog niks voorbereid. 's Avonds dus een hele tijd met m'n neus in de boeken gezeten om toch goed voorbereid te beginnen. Ik heb het uiteindelijk allemaal wel af kunnen krijgen en om 22.00 ben ik gaan slapen, omdat de wekker de volgende dag al om 4.20 weer zou gaan.
Dit is het voor nu, de log van de 2e vliegles komt zeer binnenkort!
Groeten, Martijn
