maandag, juli 18, 2005
Landings + PFL's
Ik heb nu weekend, dus weer tijd voor een nieuwe log. Ik ben nu weer 4 lessen verder sinds m'n vorige log, D06 was dus de laatste. Het tempo zit er best wel goed in, er zijn verder geen vluchten gecancelled, elke vlucht die op het rooster stond ging ook gewoon door. Hopelijk houden we dit zo vol!
Het vliegen zelf begint al wat gemakkelijker te gaan, heading en altitude vasthouden gaat best wel goed. Ook tijdens bochten en dergelijke kan ik nu beter hoogte houden. Het is gewoon erg belangrijk om goed naar buiten te kijken en vliegen op het beeld dat je in je ruit ziet, dit is in het begin alleen een beetje lastig, omdat je erg de neiging hebt veel op de instrumenten te kijken.
(zo kan je geen eens op je instrumenten kijken
)
Er zijn nu ook weer nieuwe dingen bijgekomen, zoals variaties op de stalls (overtrek). We oefenen nu verschillende soorten stalls, zoals de clean stall, go-around stall, departure stall etc. Allemaal zijn ze net iets anders in vliegtuigconfiguratie en powersetting. Ook dit begint nu beter te gaan, in het begin had ik de neiging te veel te corrigeren omdat je toch een schrikreactie krijgt bij een stall. Nu weet ik dat het in feite weinig voorstelt en dat je met rustige correcties veel beter uit de stall komt en dus ook veel minder hoogte verliest.
Verder zijn we nu ook zelf aan het starten en landen, vooral het landen is echt hard werken! Je bent vooral op final approach constant je pitch (neusstand) aan het veranderen om op de juiste plek de baan te raken en gas aan het veranderen om je snelheid op de juiste waarde te houden. Ook het inschatten van wanneer je begint met het toestel afvangen is wel lastig, te vroeg en je hebt nog teveel verticale snelheid waardoor je hard op de baan klapt, te laat en je verliest teveel snelheid waardoor je ook te hard op de baan klapt. Maar volgens mij doe ik dit nog wel aardig goed want het landingsgestel zit nog onder de kisten. Ook de instructeur ziet het wel zitten dat de landingen helemaal goedkomen, dit is wel fijn om te horen, aangezien het landen het moeilijkste deel van het hele vliegen is.
(landen op Scottsdale, runway 21)
Ook zijn we nu begonnen met de practiced forced landing (PFL). Tot nu toe heeft Werner het alleen nog voorgedaan, maar dit houdt in dat hij het gas plotseling dichttrekt, om een engine failure te simuleren. Je gaat dan eerst naar de goede neusstand om de snelheid te vliegen waarbij je nog het verste kan komen, dan zoek je een veld waar je je noodlanding gaat maken en daar stuur je dan zo heen dat je hem daar ook neer kan zetten. Dit valt hier nog wel tegen, omdat het overal woestijn is met cactussen die niet echt meegeven
. Hierna doe je de mayday call om anderen te waarschuwen dat je problemen hebt, zodat ze je gaan zoeken als je geland bent, je wilt namelijk niet dagen in de woestijn zitten.
Daarna doe je de emergency checklist waarbij je probeert de motor te herstarten, wat tijdens training natuurlijk nooit lukt. Als dit niet werkt ga je je voorbereiden op de noodlanding waarbij je het toestel secured (brandstof afgesloten, elektriciteit afsluiten etc.). En dan zorg je ervoor dat je het toestel op je noodlandingsveld neerzet. Dit doen we tijdens de training natuurlijk niet, maar we komen wel erg laag voordat het gas er weer opkomt.
(goed te zien op deze foto hoe laag je nog komt)
Over het algemeen is Werner erg tevreden hoe het vliegen gaat, dus als alles meezit en er geen vluchten gecancelled worden, ga ik over iets meer dan een week al solo! Erg spannend!
Dat het hier in Arizona goed droog is, is goed te merken. Constant zijn er delen van het luchtruim afgesloten omdat ze weer ergens aan het blussen zijn. Toen ik afgelopen week een keer terugkwam van de supermarkt zag ik al een bende rook richting het noorden. Een dag later was ook goed te zien dat er brand was geweest, een flink stuk natuur was daar afgebrand vlakbij de stad.
(het afgebrande stuk, wat vlakbij het huis van de instructeur bleek te zijn)
Ook zagen we tijdens het vliegen nog een brand, dit was wel in de stad, wat er precies in de brand stond was alleen lastig te zien.
Verder hadden we nog bij het hotel een brand, dit was alleen een gecontroleerde van de barbeque. Erg lekker, met echte American sized T-bone steaks!
Het weer begint hier nu trouwens ook iets te veranderen, nog steeds net zo warm, alleen is de vochtigheid soms wat hoger waardoor het meteen drukkender aanvoelt. Ook zie je aan het eind van de middag nu redelijk zware buien boven de bergen, al blijft het hier in de stad wel droog. Vandaag was het ook een groot deel van de dag bewolkt en zagen we onweer in verte, door deze bui begon het ook bij ons erg hard te waaien, wat meteen tot gevolg had dat al het stof en zand van de afgelopen maanden in de lucht geblazen werd, waardoor je zo ongeveer gezandstraald werd als je buiten liep. Volgens de locals begint normaal in augustus hier een soort van Monsoen, zodat je soms erg heftige buien hebt, we zullen wel zien.
Morgen (maandag) ben ik nog lekker vrij, omdat m'n weekend op zondag en maandag valt. Hier ga ik dus nog even lekker van genieten, het vliegen is namelijk inspannend genoeg, maar wel geweldig om te doen!!
Greetings, Martijn
Het vliegen zelf begint al wat gemakkelijker te gaan, heading en altitude vasthouden gaat best wel goed. Ook tijdens bochten en dergelijke kan ik nu beter hoogte houden. Het is gewoon erg belangrijk om goed naar buiten te kijken en vliegen op het beeld dat je in je ruit ziet, dit is in het begin alleen een beetje lastig, omdat je erg de neiging hebt veel op de instrumenten te kijken.
(zo kan je geen eens op je instrumenten kijken
)Er zijn nu ook weer nieuwe dingen bijgekomen, zoals variaties op de stalls (overtrek). We oefenen nu verschillende soorten stalls, zoals de clean stall, go-around stall, departure stall etc. Allemaal zijn ze net iets anders in vliegtuigconfiguratie en powersetting. Ook dit begint nu beter te gaan, in het begin had ik de neiging te veel te corrigeren omdat je toch een schrikreactie krijgt bij een stall. Nu weet ik dat het in feite weinig voorstelt en dat je met rustige correcties veel beter uit de stall komt en dus ook veel minder hoogte verliest.
Verder zijn we nu ook zelf aan het starten en landen, vooral het landen is echt hard werken! Je bent vooral op final approach constant je pitch (neusstand) aan het veranderen om op de juiste plek de baan te raken en gas aan het veranderen om je snelheid op de juiste waarde te houden. Ook het inschatten van wanneer je begint met het toestel afvangen is wel lastig, te vroeg en je hebt nog teveel verticale snelheid waardoor je hard op de baan klapt, te laat en je verliest teveel snelheid waardoor je ook te hard op de baan klapt
. Maar volgens mij doe ik dit nog wel aardig goed want het landingsgestel zit nog onder de kisten. Ook de instructeur ziet het wel zitten dat de landingen helemaal goedkomen, dit is wel fijn om te horen, aangezien het landen het moeilijkste deel van het hele vliegen is.(landen op Scottsdale, runway 21)
Ook zijn we nu begonnen met de practiced forced landing (PFL). Tot nu toe heeft Werner het alleen nog voorgedaan, maar dit houdt in dat hij het gas plotseling dichttrekt, om een engine failure te simuleren. Je gaat dan eerst naar de goede neusstand om de snelheid te vliegen waarbij je nog het verste kan komen, dan zoek je een veld waar je je noodlanding gaat maken en daar stuur je dan zo heen dat je hem daar ook neer kan zetten. Dit valt hier nog wel tegen, omdat het overal woestijn is met cactussen die niet echt meegeven
. Hierna doe je de mayday call om anderen te waarschuwen dat je problemen hebt, zodat ze je gaan zoeken als je geland bent, je wilt namelijk niet dagen in de woestijn zitten.Daarna doe je de emergency checklist waarbij je probeert de motor te herstarten, wat tijdens training natuurlijk nooit lukt
. Als dit niet werkt ga je je voorbereiden op de noodlanding waarbij je het toestel secured (brandstof afgesloten, elektriciteit afsluiten etc.). En dan zorg je ervoor dat je het toestel op je noodlandingsveld neerzet. Dit doen we tijdens de training natuurlijk niet, maar we komen wel erg laag voordat het gas er weer opkomt.(goed te zien op deze foto hoe laag je nog komt)
Over het algemeen is Werner erg tevreden hoe het vliegen gaat, dus als alles meezit en er geen vluchten gecancelled worden, ga ik over iets meer dan een week al solo! Erg spannend!
Dat het hier in Arizona goed droog is, is goed te merken. Constant zijn er delen van het luchtruim afgesloten omdat ze weer ergens aan het blussen zijn. Toen ik afgelopen week een keer terugkwam van de supermarkt zag ik al een bende rook richting het noorden. Een dag later was ook goed te zien dat er brand was geweest, een flink stuk natuur was daar afgebrand vlakbij de stad.
(het afgebrande stuk, wat vlakbij het huis van de instructeur bleek te zijn)
Ook zagen we tijdens het vliegen nog een brand, dit was wel in de stad, wat er precies in de brand stond was alleen lastig te zien.
Verder hadden we nog bij het hotel een brand, dit was alleen een gecontroleerde van de barbeque
. Erg lekker, met echte American sized T-bone steaks!Het weer begint hier nu trouwens ook iets te veranderen, nog steeds net zo warm, alleen is de vochtigheid soms wat hoger waardoor het meteen drukkender aanvoelt. Ook zie je aan het eind van de middag nu redelijk zware buien boven de bergen, al blijft het hier in de stad wel droog. Vandaag was het ook een groot deel van de dag bewolkt en zagen we onweer in verte, door deze bui begon het ook bij ons erg hard te waaien, wat meteen tot gevolg had dat al het stof en zand van de afgelopen maanden in de lucht geblazen werd, waardoor je zo ongeveer gezandstraald werd als je buiten liep
. Volgens de locals begint normaal in augustus hier een soort van Monsoen, zodat je soms erg heftige buien hebt, we zullen wel zien.Morgen (maandag) ben ik nog lekker vrij, omdat m'n weekend op zondag en maandag valt. Hier ga ik dus nog even lekker van genieten, het vliegen is namelijk inspannend genoeg, maar wel geweldig om te doen!!
Greetings, Martijn
