dinsdag, juli 26, 2005
Solo! + foto's!
Ik heb door de week weinig tijd om m'n log te updaten, dus ik denk dat ik het daarom op deze manier blijf doen. Ongeveer 1 keer per week een update over alles wat er de afgelopen week gebeurd is.
Het tempo zit er nog steeds goed in, we vliegen elke dag (behalve in het weekend natuurlijk), wat dus betekent dat we zo'n 5 vluchten per week kunnen doen.
Afgelopen week zijn er eigenlijk weinig nieuwe dingen bijgekomen, we zijn vooral heel veel bezig geweest met landingen oefenen. Hiervoor gaan we naar verschillende vliegvelden in de buurt, omdat Scottsdale toch wel vaak erg druk is met maar 1 baan. Hiervoor zijn we onder andere naar Williams Gateway airport geweest, wat wel apart is, omdat het een groot vliegveld is met 3 paralelle banen.
(Het platform, vlak na takeoff) , voor de duidelijkheid, deze is gemaakt vanaf de backseat tijdens vlucht D10
Wat wel nieuw was, is de precautionary landing. Al is dit niet zo heel erg verschillend van de practiced forced landing, het enige verschil is dat je hier wel motorvermogen hebt. Maar het kan zijn dat omstandigheden je ertoe dwingen het toestel ergens neer te zetten (weersomstandigheden, passagiers met een hartaanval etc.). Hierbij zoek je een veld uit waar je je toestel neer wilt zetten en daalt dan naar 500 feet AGL (above ground level). Bij het veld aangekomen zak je naar 250' AGL voor een inspectierun van het veld waarna je een circuit vliegt om het toestel te landen. Wij waren hier mee bezig, we hadden een mooie landingsplek uitgezocht en opeens kwamen we er achter dat we vlak over een shootingrange zouden vliegen
, dus toen maar even weggedraaid, want daar wil je niet al te dichtbij komen
.
Op het eind van de week gingen we ons voorbereiden op de D11 vlucht, dit is namelijk de pre-solo checkvlucht. Deze doe je met een andere instructeur, hij zit er dan naast en zegt niks, je moet dus laten zien dat je alles zelf kunt doen net zoals bij je solo. Werner had er alle vertrouwen in dus ik zou de check vrijdag hebben.
(early morning departure)
Op vrijdag had ik 's ochtends eerst mijn D10 en ging me daarna voorbereiden op de check die ik om 10.00 zou hebben. Cody (m'n instructeur van de eerste les) zou de check afnemen. Het begon met een mondeling over onder andere weerslimieten, luchtruimindeling en de VFR-chart. Dit was allemaal goed, dus toen naar de kist. Echter bleek de wind aangetrokken te zijn tot buiten de limieten dus we moesten de vlucht cancellen. Eenmaal het toestel afgesloten en de tie-downs weer vastgemaakt ging ik naar binnen en toen kwam Cody weer terug, we gaan toch, de wind is weer binnen de limieten. Dus het toestel weer losgemaakt en op weg gegaan. Eenmaal in de lucht bij het eerste circuit bleek de wind toch erg aangetrokken en daardoor was het ook erg turbulent geworden
. We hebben daarom maar besloten een full-stop aan te vragen en de check uit te stellen tot zaterdag. Wel een tegenvaller, maar het was gewoon niet te doen.
Op zaterdag heb ik toen m'n check gedaan met Jerod Bybee, de flightsafety officer van Sabena, dus als er iemand is die op veiligheid let, dan is hij het wel. Het mondeling hoefde ik gelukkig niet meer te doen, omdat dat de dag ervoor al in orde was. Na takeoff zijn we naar Deer Valley gegaan om daar wat touch&goes te doen, ik vond het zelf erg lekker gaan. Na een aantal te hebben gedaan met verschillende configuraties zijn we teruggegaan naar Scottsdale. Na de landing zijn we gaan debriefen en hij vertelde me meteen dat hij het een erg goede vlucht vond en dat ik het dus gehaald had
. Er waren natuurlijk wel wat puntjes wat beter kon, maar dat maakte niks uit. Dit was best wel een opluchting, omdat zo'n check toch best wel spannend is.
Werner heeft toen m'n logboek afgetekend dat ik solo mag vliegen + de rest van de administratie voor de solo in orde gemaakt. Ik zou namelijk 2 uur later m'n solo vlucht hebben.
Daarna ben ik dus onderweg gegaan met Werner voor m'n solo, de bedoeling was om eerst 3 circuitjes te vliegen met hem en als hij er alle vertrouwen in had zou ik alleen gaan. Dit viel echter tegen, een check en een solo-vlucht op 1 dag was teveel van het goede, het kost namelijk allemaal nog erg veel energie. De circuitjes waren rommelig net zoals de landingen. De solo hebben we dus niet door laten gaan, maar uitgesteld tot maandag. Dit was toch wel een tegenvaller, omdat je er erg naar uitkijkt
. Normaal doe je ook niet 2 vluchten op 1 dag, maar we zouden dit doen, omdat Werner op zondag voor 2 weken naar België zou gaan. Helaas kon hij dus niet bij m'n eerste solo zijn.
Zondag had ik lekker vrij, al was dit maar de enige dag weekend, lekker gerelaxed en natuurlijk (opnieuw) voorbereid voor de solo.
Maandag was het dan zover. Ik heb tijdelijk een andere instructeur, Jim Arnold. Eerst met hem 3 circuitjes gevlogen en toen teruggetaxied naar de parking. Daar de motor uitgezet en Jim stapte uit, met de woorden "good luck" deed hij de deur achter zich dicht en ging er vandoor. Daar zat ik voor het eerst alleen in de kist. Dus de checklist er maar weer bijgepakt en de checks gedaan en toen de motor gestart. Wat een apart gevoel als je daarna voor het eerst alleen wegtaxied! Naar de active runway getaxied en daar de toren opgeroepen dat ik ready for departure was voor mijn eerste solo. Iets later kwam de takeoff clearance en daar ging ik! Dit voelt echt zo geweldig aan, als je voor de eerste keer alleen de lucht in gaat! De kist klimt echt duidelijk harder en reageert veel sneller op z'n controls. Volgens mij is tijdens de hele solo die grijns niet meer van m'n gezicht gekomen. Na 3 (mooie) landingen zat het erop, helaas, ik had nog wel meer rondjes willen vliegen. Na aangekomen te zijn bij de parking kwamen m'n klasgenoten er al aan. Ik moest in het toestel blijven en zij drukten het toestel terug naar z'n parkeerplaats.
(afgeven van de sleutel voor het bagageruim)
Daarna uit het toestel en op hun schouders richting de auto.
(wat een service, je hoeft geen eens zelf te lopen)
(In de kofferbak van de Cadillac)
Toen met de auto naar het lokale hotel en daar kieperden ze me in het zwembad. Dit is namelijk een traditie in de luchtvaart, dat je na je eerste solo niet meer de grond mag raken totdat je in het zwembad hebt gelegen.
(even een rondje zwemmen in het zwembad)
Na uit het zwembad geklommen te zijn knipte m'n instructeur m'n stropdas af (nog zo'n traditie) en zat m'n eerste solo er op.
Na teruggelopen te zijn naar Sabena (om even droog te worden) heb ik daar de rest van de adminstratie gedaan, dat moet namelijk ook altijd gebeuren. En daarna gewacht op Olfert, die namelijk na mij solo ging, om te helpen hem ook in het zwembad te gooien.
(Olfert tweede keer solo op 1 dag)
Op deze maandag zijn er in totaal 5 solo gegaan, wat het totaal op 6 brengt, dus al bijna de helft van de Scottsdale groep.
Vanaf nu zal ik nog veel vaker solo gaan, volgende vlucht is dual, daarna solo, daarna dual en daarna 3 solo vluchten op rij, erg leuk dus!
Groeten, Martijn
Het tempo zit er nog steeds goed in, we vliegen elke dag (behalve in het weekend natuurlijk), wat dus betekent dat we zo'n 5 vluchten per week kunnen doen.
Afgelopen week zijn er eigenlijk weinig nieuwe dingen bijgekomen, we zijn vooral heel veel bezig geweest met landingen oefenen. Hiervoor gaan we naar verschillende vliegvelden in de buurt, omdat Scottsdale toch wel vaak erg druk is met maar 1 baan. Hiervoor zijn we onder andere naar Williams Gateway airport geweest, wat wel apart is, omdat het een groot vliegveld is met 3 paralelle banen.
(Het platform, vlak na takeoff) , voor de duidelijkheid, deze is gemaakt vanaf de backseat tijdens vlucht D10
Wat wel nieuw was, is de precautionary landing. Al is dit niet zo heel erg verschillend van de practiced forced landing, het enige verschil is dat je hier wel motorvermogen hebt. Maar het kan zijn dat omstandigheden je ertoe dwingen het toestel ergens neer te zetten (weersomstandigheden, passagiers met een hartaanval etc.). Hierbij zoek je een veld uit waar je je toestel neer wilt zetten en daalt dan naar 500 feet AGL (above ground level). Bij het veld aangekomen zak je naar 250' AGL voor een inspectierun van het veld waarna je een circuit vliegt om het toestel te landen. Wij waren hier mee bezig, we hadden een mooie landingsplek uitgezocht en opeens kwamen we er achter dat we vlak over een shootingrange zouden vliegen
, dus toen maar even weggedraaid, want daar wil je niet al te dichtbij komen.Op het eind van de week gingen we ons voorbereiden op de D11 vlucht, dit is namelijk de pre-solo checkvlucht. Deze doe je met een andere instructeur, hij zit er dan naast en zegt niks, je moet dus laten zien dat je alles zelf kunt doen net zoals bij je solo. Werner had er alle vertrouwen in dus ik zou de check vrijdag hebben.
(early morning departure)
Op vrijdag had ik 's ochtends eerst mijn D10 en ging me daarna voorbereiden op de check die ik om 10.00 zou hebben. Cody (m'n instructeur van de eerste les) zou de check afnemen. Het begon met een mondeling over onder andere weerslimieten, luchtruimindeling en de VFR-chart. Dit was allemaal goed, dus toen naar de kist. Echter bleek de wind aangetrokken te zijn tot buiten de limieten dus we moesten de vlucht cancellen. Eenmaal het toestel afgesloten en de tie-downs weer vastgemaakt ging ik naar binnen en toen kwam Cody weer terug, we gaan toch, de wind is weer binnen de limieten. Dus het toestel weer losgemaakt en op weg gegaan. Eenmaal in de lucht bij het eerste circuit bleek de wind toch erg aangetrokken en daardoor was het ook erg turbulent geworden
. We hebben daarom maar besloten een full-stop aan te vragen en de check uit te stellen tot zaterdag. Wel een tegenvaller, maar het was gewoon niet te doen.Op zaterdag heb ik toen m'n check gedaan met Jerod Bybee, de flightsafety officer van Sabena, dus als er iemand is die op veiligheid let, dan is hij het wel
. Het mondeling hoefde ik gelukkig niet meer te doen, omdat dat de dag ervoor al in orde was. Na takeoff zijn we naar Deer Valley gegaan om daar wat touch&goes te doen, ik vond het zelf erg lekker gaan. Na een aantal te hebben gedaan met verschillende configuraties zijn we teruggegaan naar Scottsdale. Na de landing zijn we gaan debriefen en hij vertelde me meteen dat hij het een erg goede vlucht vond en dat ik het dus gehaald had. Er waren natuurlijk wel wat puntjes wat beter kon, maar dat maakte niks uit. Dit was best wel een opluchting, omdat zo'n check toch best wel spannend is.Werner heeft toen m'n logboek afgetekend dat ik solo mag vliegen + de rest van de administratie voor de solo in orde gemaakt. Ik zou namelijk 2 uur later m'n solo vlucht hebben.
Daarna ben ik dus onderweg gegaan met Werner voor m'n solo, de bedoeling was om eerst 3 circuitjes te vliegen met hem en als hij er alle vertrouwen in had zou ik alleen gaan. Dit viel echter tegen, een check en een solo-vlucht op 1 dag was teveel van het goede, het kost namelijk allemaal nog erg veel energie. De circuitjes waren rommelig net zoals de landingen. De solo hebben we dus niet door laten gaan, maar uitgesteld tot maandag. Dit was toch wel een tegenvaller, omdat je er erg naar uitkijkt
. Normaal doe je ook niet 2 vluchten op 1 dag, maar we zouden dit doen, omdat Werner op zondag voor 2 weken naar België zou gaan. Helaas kon hij dus niet bij m'n eerste solo zijn.Zondag had ik lekker vrij, al was dit maar de enige dag weekend, lekker gerelaxed en natuurlijk (opnieuw) voorbereid voor de solo.
Maandag was het dan zover. Ik heb tijdelijk een andere instructeur, Jim Arnold. Eerst met hem 3 circuitjes gevlogen en toen teruggetaxied naar de parking. Daar de motor uitgezet en Jim stapte uit, met de woorden "good luck" deed hij de deur achter zich dicht en ging er vandoor. Daar zat ik voor het eerst alleen in de kist
. Dus de checklist er maar weer bijgepakt en de checks gedaan en toen de motor gestart. Wat een apart gevoel als je daarna voor het eerst alleen wegtaxied! Naar de active runway getaxied en daar de toren opgeroepen dat ik ready for departure was voor mijn eerste solo. Iets later kwam de takeoff clearance en daar ging ik! Dit voelt echt zo geweldig aan, als je voor de eerste keer alleen de lucht in gaat! De kist klimt echt duidelijk harder en reageert veel sneller op z'n controls. Volgens mij is tijdens de hele solo die grijns niet meer van m'n gezicht gekomen. Na 3 (mooie) landingen zat het erop, helaas, ik had nog wel meer rondjes willen vliegen. Na aangekomen te zijn bij de parking kwamen m'n klasgenoten er al aan. Ik moest in het toestel blijven en zij drukten het toestel terug naar z'n parkeerplaats.(afgeven van de sleutel voor het bagageruim)
Daarna uit het toestel en op hun schouders richting de auto.
(wat een service, je hoeft geen eens zelf te lopen
)(In de kofferbak van de Cadillac)
Toen met de auto naar het lokale hotel en daar kieperden ze me in het zwembad
. Dit is namelijk een traditie in de luchtvaart, dat je na je eerste solo niet meer de grond mag raken totdat je in het zwembad hebt gelegen.(even een rondje zwemmen in het zwembad
)Na uit het zwembad geklommen te zijn knipte m'n instructeur m'n stropdas af (nog zo'n traditie
) en zat m'n eerste solo er op.Na teruggelopen te zijn naar Sabena (om even droog te worden) heb ik daar de rest van de adminstratie gedaan, dat moet namelijk ook altijd gebeuren. En daarna gewacht op Olfert, die namelijk na mij solo ging, om te helpen hem ook in het zwembad te gooien
.(Olfert tweede keer solo op 1 dag)
Op deze maandag zijn er in totaal 5 solo gegaan, wat het totaal op 6 brengt, dus al bijna de helft van de Scottsdale groep.
Vanaf nu zal ik nog veel vaker solo gaan, volgende vlucht is dual, daarna solo, daarna dual en daarna 3 solo vluchten op rij, erg leuk dus!
Groeten, Martijn
