maandag, augustus 01, 2005
Alternator failure?
En we zijn hier ondertussen al weer een week verder, wat gaat die tijd toch ongelofelijk hard! We zitten hier nu al 5 weken, maar voor m'n gevoel is het nog veel minder.
Afgelopen week weer 5 keer gevlogen. Dinsdag eerst weer een dual vlucht, dus weer met instructeur op stap. We hebben nu alleen wat later gevlogen zodat het weer ook eens iets anders zou zijn. Dat was te merken, het was erg turbulent! Je bent nu veel meer bezig je hoogte en snelheid te corrigeren, want dit verandert constant door de turbulentie in tegenstelling tot als het rustig is. Dan zet je een neusstand die bij een hoogte en snelheid hoort en dan blijft het toestel daar ook. Eerst dus weer wat manoeuvres goefend en daarna naar Falcon Field gegaan, wat iets zuidelijk van Scottsdale licht. Daar stond een leuke crosswind (wind van opzij), dus de landingen werden ook erg interessant. Je moet namelijk opsturen om te corrigeren voor de wind, maar vlak boven de baan moet je de neus weer rechttrappen om te voorkomen dat er te grote krachten op het landingsgestel komt te staan op het moment van touch-down. Dit is in theorie makkelijker dan in de praktijk, want die centerline zat toch steeds naast m'n toestel, of ik naast de centerline, het is maar net hoe je het opvat
Maar het is in ieder geval wel goed dat we dit ook eens geoefend hebben, want een 0-crosswind situatie komt niet vaak voor en al zeker niet in Nederland. Ik was zelf nog niet helemaal tevreden hierover, maar die handigheid krijg ik ook vanzelf wel onder de knie.
Woensdag had ik m'n 2e solo vlucht. Hier ging ik het circuit uit en ging in m'n eentje naar de practice area. Echt heerlijk om daar alleen rond te vliegen zonder instructeurDe manoeuvres gingen ook erg goed vond ik zelf (stall, slow-flight, steep turn etc.) Daarna weer terug naar Scottsdale om daar nog wat touch&go's te maken, ook dit ging erg lekker. De landingen waren erg soepel dus dat is wel goed voor je eigen gevoel! Hierna zat het er helaas al weer op, maar wel een erg fijn gevoel dat zo'n solo erg goed ging.
Donderdag was weer een dual, dit keer zijn we naar de andere practice area geweest om daar wat nieuwe manoeuvres te doen zoals de steepturn van 60 graden bank. Erg leuk om te doen, je trekt hier 2G en dat is ook wel te voelen! Ook moet je erg hard aan de yoke trekken om je hoogte te houden. Hierna nog wat stalls gedaan, wat ook best wel goed ging. Toen kwamen we low on fuel te zitten (gesimuleerd) en moesten we een precautionary landing uitvoeren. Dus een veldje uitgezet en daar omheen gecirceld totdat we laag genoeg zaten om te landen, ik kwam niet helemaal goed uit, maar ja, volgende keer beter zullen we dan maar denken. Als het probleem werkelijkheid was geweest hadden we in ieder geval nog wel veilig kunnen landen, en dat is toch het belangrijkste. Daarna doorgevlogen naar Deer Valley om ook daar nog wat crosswind landingen te oefenen (we vlogen namelijk weer 's middags). Deze keer ging het toch al een stuk beter dan de vorige keer, dus het komt vast allemaal wel goed
Na een aantal touch&go's gedaan te hebben gingen we weer heading Scottsdale en na een full-stop daar zat ook deze les er al weer op.
Vrijdag was ik vrij, wat wel goed uitkwam, want we moesten verhuizen vanuit het hotel naar de appartementen. Dus 's ochtends eerst ingepakt en 's middags zijn we verhuisd. Op zich ziet het appartement er wel goed uit, alleen waren ze vergeten het tapijt te reinigen dus dat is nogal smerig, maar dat wordt dus alsnog gedaan. We hebben hier 2 slaapkamers, wat betekent dat je met 2 personen op 1 kamer zit. Elke slaapkamer heeft een eigen badkamer en inloopkast, dat is dus wel ideaal! De keuken is ook mooi uitgerust, alleen de magnetron is een beetje underpowered
. Wel zit er een mega-oven in, wat dus nog wel regelmatig gebruikt zal worden voor oa. pizza's, lasagna en ovenschotels Van de vorige bewonders konden we hun oa. hun tv, modem en router overnemen. 's Avonds dus eerst het internet in orde gemaakt, alleen bleek dat dit abonnement nog maar geldig was tot 1 augustus, dus we moeten nog wel achter een abonnement aan.
Zaterdag had ik weer een solo vlucht wat bestond uit touch&go's, steep turns, (approach to) stalls. Ik vond zelf dat het ook dit keer weer erg lekker ging. M'n pilot in command uren in het logboek lopen in ieder geval mooi op zo.
('s Ochtends op het platform, erg mooi die opkomende zon!)
Zondag was weer een vrije dag, wat we oa. gebruikt hebben om met z'n 3'en multiplayer games te doen hier Ook wel een keer lekker zo'n dagje
Vandaag was ook weer solo. Ik had de N4188E, eerst het toestel gepreflight en daarna de mass&balance af laten tekenen. Alles leek goed aan het toestel dus ik kon er vandoor. Dit was een tegenvaller, vlak na take-off keek ik op m'n ampère meter, die niks meer aangaf! Dus meteen de emergency checklist erbij, hierin stond dat je de circruitbreaker eruit moest trekken en opnieuw erin moest stoppen. Dat veranderde wel iets, de ampèremeter gaf opeens meer dan 115 ampère aan, dus zo'n 10x meer dan normaal. Een paar seconden later viel het echter weer weg. Dit leek dus heel erg op een alternator failure.
(De alternator is een soort dynamo die de spanning levert voor de elektrische systemen en ook de batterij oplaadt)
In de checklist stond dus dat ik na deze stappen de alernator niet meer kon gebruiken. Toen heb ik besloten terug te keren naar Scottsdale, dus aan de tower gemeld dat ik problemen had. Ik kreeg meteen priority en kreeg de vraag hoeveel personen er aan boord waren en wat m'n endurance was (hoe lang je nog kan vliegen met je tanks). Dus alle info gegeven en teruggedraaid naar Scottsdale en ondertussen ook alle niet noodzakelijke elektrische apparatuur uit, om de batterij te sparen. Daarom dus de 2e comm. set uitgezet, de ADF ontvanger (voor instrumenten navigatie) uit, de DME-ontvanger uit (afstandsbepaling tot een baken). Alle lampen uit, want die vreten energie, airco uit, blower uit. Ik vloog dus met alleen nog de basics.Na landing op Scottsdale zag ik al meteen dat er 2 brandweerwagens klaar stonden aan de rechterkant van de baan en aan de andere kant stond een auto van de airport authorities. Ze waren er dus al helemaal op voorbereid. Dit komt wel een beetje overdreven over, omdat het alleen maar de alternator was, maar ze kunnen maar beter goed voorbereid zijn.Na de landing teruggetaxied naar de parking, de airport authorities wagen reed achter me aan. Na gestopt te zijn op de parking kwam hij meteen bij me, omdat ze gegevens nodig hadden over de failure en wie er bij betrokken was. Ze moeten namelijk het uitrukken van de brandweer enzo wel kunnen verantwoorden.
Er kwam al snel iemand aan van maintenance aan. Volgens hem was het alleen een probleem met de ampèremeter en niet de alternator, maar dat kan je in-flight niet zien. Het bleek dus nog mee te vallen, maar je schrikt toch best wel als je op een 4e solo vlucht meteen met dit soort dingen geconfronteerd wordt, vooral omdat je er helemaal alleen voorstaat op dat moment, maar ik vind zelf dat ik het toch op een professionele manier opgelost heb.
Daarna heb ik de vlucht toch nog voortgezet, maar had door dit voorval maar net genoeg tijd om alle manoeuvres te oefenen die op het programma stonden. Dit lukte allemaal wel goed, dus dat was dan wel weer fijn. Al met al een zeer enerverende dag dit!
Groeten, Martijn
Afgelopen week weer 5 keer gevlogen. Dinsdag eerst weer een dual vlucht, dus weer met instructeur op stap. We hebben nu alleen wat later gevlogen zodat het weer ook eens iets anders zou zijn. Dat was te merken, het was erg turbulent! Je bent nu veel meer bezig je hoogte en snelheid te corrigeren, want dit verandert constant door de turbulentie in tegenstelling tot als het rustig is. Dan zet je een neusstand die bij een hoogte en snelheid hoort en dan blijft het toestel daar ook. Eerst dus weer wat manoeuvres goefend en daarna naar Falcon Field gegaan, wat iets zuidelijk van Scottsdale licht. Daar stond een leuke crosswind (wind van opzij), dus de landingen werden ook erg interessant. Je moet namelijk opsturen om te corrigeren voor de wind, maar vlak boven de baan moet je de neus weer rechttrappen om te voorkomen dat er te grote krachten op het landingsgestel komt te staan op het moment van touch-down. Dit is in theorie makkelijker dan in de praktijk, want die centerline zat toch steeds naast m'n toestel, of ik naast de centerline, het is maar net hoe je het opvat
Maar het is in ieder geval wel goed dat we dit ook eens geoefend hebben, want een 0-crosswind situatie komt niet vaak voor en al zeker niet in Nederland. Ik was zelf nog niet helemaal tevreden hierover, maar die handigheid krijg ik ook vanzelf wel onder de knie.Woensdag had ik m'n 2e solo vlucht. Hier ging ik het circuit uit en ging in m'n eentje naar de practice area. Echt heerlijk om daar alleen rond te vliegen zonder instructeur
De manoeuvres gingen ook erg goed vond ik zelf (stall, slow-flight, steep turn etc.) Daarna weer terug naar Scottsdale om daar nog wat touch&go's te maken, ook dit ging erg lekker. De landingen waren erg soepel dus dat is wel goed voor je eigen gevoel! Hierna zat het er helaas al weer op, maar wel een erg fijn gevoel dat zo'n solo erg goed ging.Donderdag was weer een dual, dit keer zijn we naar de andere practice area geweest om daar wat nieuwe manoeuvres te doen zoals de steepturn van 60 graden bank. Erg leuk om te doen, je trekt hier 2G en dat is ook wel te voelen! Ook moet je erg hard aan de yoke trekken om je hoogte te houden. Hierna nog wat stalls gedaan, wat ook best wel goed ging. Toen kwamen we low on fuel te zitten (gesimuleerd) en moesten we een precautionary landing uitvoeren. Dus een veldje uitgezet en daar omheen gecirceld totdat we laag genoeg zaten om te landen, ik kwam niet helemaal goed uit, maar ja, volgende keer beter zullen we dan maar denken. Als het probleem werkelijkheid was geweest hadden we in ieder geval nog wel veilig kunnen landen, en dat is toch het belangrijkste. Daarna doorgevlogen naar Deer Valley om ook daar nog wat crosswind landingen te oefenen (we vlogen namelijk weer 's middags). Deze keer ging het toch al een stuk beter dan de vorige keer, dus het komt vast allemaal wel goed
Na een aantal touch&go's gedaan te hebben gingen we weer heading Scottsdale en na een full-stop daar zat ook deze les er al weer op.Vrijdag was ik vrij, wat wel goed uitkwam, want we moesten verhuizen vanuit het hotel naar de appartementen. Dus 's ochtends eerst ingepakt en 's middags zijn we verhuisd. Op zich ziet het appartement er wel goed uit, alleen waren ze vergeten het tapijt te reinigen dus dat is nogal smerig, maar dat wordt dus alsnog gedaan. We hebben hier 2 slaapkamers, wat betekent dat je met 2 personen op 1 kamer zit. Elke slaapkamer heeft een eigen badkamer en inloopkast, dat is dus wel ideaal! De keuken is ook mooi uitgerust, alleen de magnetron is een beetje underpowered
. Wel zit er een mega-oven in, wat dus nog wel regelmatig gebruikt zal worden voor oa. pizza's, lasagna en ovenschotels Van de vorige bewonders konden we hun oa. hun tv, modem en router overnemen. 's Avonds dus eerst het internet in orde gemaakt, alleen bleek dat dit abonnement nog maar geldig was tot 1 augustus, dus we moeten nog wel achter een abonnement aan.Zaterdag had ik weer een solo vlucht wat bestond uit touch&go's, steep turns, (approach to) stalls. Ik vond zelf dat het ook dit keer weer erg lekker ging. M'n pilot in command uren in het logboek lopen in ieder geval mooi op zo
.('s Ochtends op het platform, erg mooi die opkomende zon!)
Zondag was weer een vrije dag, wat we oa. gebruikt hebben om met z'n 3'en multiplayer games te doen hier
Ook wel een keer lekker zo'n dagje Vandaag was ook weer solo. Ik had de N4188E, eerst het toestel gepreflight en daarna de mass&balance af laten tekenen. Alles leek goed aan het toestel dus ik kon er vandoor. Dit was een tegenvaller, vlak na take-off keek ik op m'n ampère meter, die niks meer aangaf! Dus meteen de emergency checklist erbij, hierin stond dat je de circruitbreaker eruit moest trekken en opnieuw erin moest stoppen. Dat veranderde wel iets, de ampèremeter gaf opeens meer dan 115 ampère aan, dus zo'n 10x meer dan normaal. Een paar seconden later viel het echter weer weg. Dit leek dus heel erg op een alternator failure.
(De alternator is een soort dynamo die de spanning levert voor de elektrische systemen en ook de batterij oplaadt)
In de checklist stond dus dat ik na deze stappen de alernator niet meer kon gebruiken. Toen heb ik besloten terug te keren naar Scottsdale, dus aan de tower gemeld dat ik problemen had. Ik kreeg meteen priority en kreeg de vraag hoeveel personen er aan boord waren en wat m'n endurance was (hoe lang je nog kan vliegen met je tanks). Dus alle info gegeven en teruggedraaid naar Scottsdale en ondertussen ook alle niet noodzakelijke elektrische apparatuur uit, om de batterij te sparen. Daarom dus de 2e comm. set uitgezet, de ADF ontvanger (voor instrumenten navigatie) uit, de DME-ontvanger uit (afstandsbepaling tot een baken). Alle lampen uit, want die vreten energie, airco uit, blower uit. Ik vloog dus met alleen nog de basics.Na landing op Scottsdale zag ik al meteen dat er 2 brandweerwagens klaar stonden aan de rechterkant van de baan en aan de andere kant stond een auto van de airport authorities. Ze waren er dus al helemaal op voorbereid. Dit komt wel een beetje overdreven over, omdat het alleen maar de alternator was, maar ze kunnen maar beter goed voorbereid zijn.Na de landing teruggetaxied naar de parking, de airport authorities wagen reed achter me aan. Na gestopt te zijn op de parking kwam hij meteen bij me, omdat ze gegevens nodig hadden over de failure en wie er bij betrokken was. Ze moeten namelijk het uitrukken van de brandweer enzo wel kunnen verantwoorden.
Er kwam al snel iemand aan van maintenance aan. Volgens hem was het alleen een probleem met de ampèremeter en niet de alternator, maar dat kan je in-flight niet zien. Het bleek dus nog mee te vallen, maar je schrikt toch best wel als je op een 4e solo vlucht meteen met dit soort dingen geconfronteerd wordt, vooral omdat je er helemaal alleen voorstaat op dat moment, maar ik vind zelf dat ik het toch op een professionele manier opgelost heb.
Daarna heb ik de vlucht toch nog voortgezet, maar had door dit voorval maar net genoeg tijd om alle manoeuvres te oefenen die op het programma stonden. Dit lukte allemaal wel goed, dus dat was dan wel weer fijn. Al met al een zeer enerverende dag dit!
Groeten, Martijn
