maandag, augustus 08, 2005
Nav-flights
Daar ben ik weer!
Inmiddels is het alweer een week later. Afgelopen week is er een leuke optie bijgekomen (vind ik zelf) op deze log. Bovenaan staat een link waar je kan zien wat m'n voortgang is in het vliegtraject. Met dank aan Doreen voor het maken hiervan!
Ik zal proberen dit na elke vlucht bij te werken.
Nu staat er alleen nog het VFR programma, maar wanneer ik weet hoe de rest van het programma in elkaar zit (IFR, Multi-engine, Bridge-course) zal dit er ook bij komen te staan.
Ik kwam er bij Sabena achter dat ook mede-studenten ook m'n log lezen. De laatste log hing zelfs uitgeprint op het prikbord als quote van de dag
. Het mooiste is nog dat ze dachten dat ik het niet gezien had, omdat ik het gewoon liet hangen. Jammer jongens, maar dit interesseert me dus niks 
. Hartelijk dank voor de gratis reclame! 
(preflight, 's ochtends vroeg)
De laatste vluchten waren 3 solo vluchten en 1 dual vlucht. De solo vluchten was eigenlijk meer van hetzelfde. Beetje maneouvres oefenen zoals stalls, slow-flight, steepturns en practiced forced landings. Ik heb nu wel het gevoel dat ik dit goed onder de knie begin te krijgen.
De rest van de tijd heb ik gebruikt om touch&go's te gaan doen, hiervoor ben ik 2 keer naar Deer Valley toegeweest, omdat dit vaak rustiger is dan Scottsdale. Op zich ging dit wel goed, behalve donderdag. Toen was ik zelf niet echt tevreden over m'n landingen. Ik kwam vaak initieel te hoog uit op final approach en bij 1 landing maakte ik zelfs een driepunts-landing, dus met alle wielen raakte ik tegelijk de baan
. Het blijkt dat het neuswiel goed veert, want ik ging net zo hard weer de lucht in. Gelukkig hoef je geen landingsgeld te betalen, anders was het waarschijnlijk gerekend als meerdere landingen. Dit doe ik dus ook 1 keer en (hopelijk) nooit weer.
Woensdag had ik mijn eerste navigatie vlucht. De bedoeling was dat we vanaf Scottsdale naar Gila-Bend zouden vliegen ten zuid-westen van Phoenix. De dag ervoor had ik met Jim al de route bepaald, je moet namelijk een route uitstippelen dat je langs punten komt die je onderweg kunt herkennen om in te schatten of je nog goed vliegt. Hiervoor hadden we dus bijvoorbeeld genomen: een kruising van hoogspanningsmasten met een weg, vliegvelden en een aquaduct.
De dag ervoor ben je druk bezig met alles uit te tekenen op je kaart, koersen bepalen, hoogtes en navlogs in te vullen. Dit doe je allemaal om de werkdruk tijdens het vliegen wat lager te laten zijn.
(druk bezig met de voorbereidingen)
(de uiteindelijke route uitgetekend op de kaart, de blauwe lijn is de route, blauwe rondjes zijn keerpunten en rode rondjes zijn obstakels)
De dag erna gingen we de vlucht dus uitvoeren, na vertrek eerst naar entry-point gevlogen, waar onze route begon. Jim vloog de eerste 2 legs zodat ik kon zien hoe de navigatie in z'n werk ging en tijd had de omgeving te vergelijken met de kaart. Daarna vloog ik. Echt heerlijk op deze manier vliegen, het toestel vliegt wel vanzelf, zodat je jezelf kan richten op het navigeren. Je bent hier op zich wel druk bezig met constant controleren of je goed zit en het navlog in te vullen, maar hier komt vanzelf wel routine in. We kwamen op zich steeds wel goed uit, dus dat was mooi meegenomen .
Na een fullstop taxiback (volledig stoppen en terugtaxieën naar het begin van de baan) op Gila-Bend vlogen we verder. We deden een class Bravo-Transition richting Scottsdale. Dit houdt in dat je door het luchtruim van een groot gecontroleerd vliegveld vliegt. In dit geval Sky-Harbor, het Schiphol van Phoenix. Erg apart, maar ook erg mooi om over de banen heen te vliegen en de 737's onder je te zien opstijgen.
Toen we hun airspace weer uit waren zijn we doorgevlogen naar Deer Valley, hebben een touch&go gedaan en zijn daarna doorgevlogen naar Scottsdale en de vlucht zat er weer op. In totaal was het een vlucht van 2:15 uur. Binnenkort gaan we dit soort vluchten ook solo doen, dan heb je zelfs vluchten van 4 uur erbij zitten, dat wordt dus een bestemming uitkiezen met een goed restaurant.
Ondertussen zijn we ook wat meer gewend geraakt in ons appartement, het tapijt is gereinigd, zodat er weer wat beter te leven valt. En we hebben ons eigen internet afgesloten, want sinds 1 augustus was het vorige abonnement afgelopen. Helaas hebben ze hier nog niet zo'n prijzenslag gehad met internet als in Nederland, kabel internet + tv kost hier per maand 80 dollar
. Maar ja, zonder internet kan je tegenwoordig niet meer.
(avond uitzicht vanaf ons balkon)
Komende week vlieg ik weer met Werner, en vanaf 16 augustus verander ik weer van instructeur, ik zal dan gaan vliegen met een Britse instructeur. Ook wel relaxt volgens mij, hij had in de eerste week gezegd dat hij met z'n studenten naar San Diego en Los Angeles vliegt. Niet verkeerd dus.
Dit was het weer voor nu!
Groeten, Martijn
Inmiddels is het alweer een week later. Afgelopen week is er een leuke optie bijgekomen (vind ik zelf) op deze log. Bovenaan staat een link waar je kan zien wat m'n voortgang is in het vliegtraject. Met dank aan Doreen voor het maken hiervan!
Ik zal proberen dit na elke vlucht bij te werken.Nu staat er alleen nog het VFR programma, maar wanneer ik weet hoe de rest van het programma in elkaar zit (IFR, Multi-engine, Bridge-course) zal dit er ook bij komen te staan.
Ik kwam er bij Sabena achter dat ook mede-studenten ook m'n log lezen. De laatste log hing zelfs uitgeprint op het prikbord als quote van de dag
. Het mooiste is nog dat ze dachten dat ik het niet gezien had, omdat ik het gewoon liet hangen. Jammer jongens, maar dit interesseert me dus niks . Hartelijk dank voor de gratis reclame! (preflight, 's ochtends vroeg)
De laatste vluchten waren 3 solo vluchten en 1 dual vlucht. De solo vluchten was eigenlijk meer van hetzelfde. Beetje maneouvres oefenen zoals stalls, slow-flight, steepturns en practiced forced landings. Ik heb nu wel het gevoel dat ik dit goed onder de knie begin te krijgen.
De rest van de tijd heb ik gebruikt om touch&go's te gaan doen, hiervoor ben ik 2 keer naar Deer Valley toegeweest, omdat dit vaak rustiger is dan Scottsdale. Op zich ging dit wel goed, behalve donderdag. Toen was ik zelf niet echt tevreden over m'n landingen. Ik kwam vaak initieel te hoog uit op final approach en bij 1 landing maakte ik zelfs een driepunts-landing, dus met alle wielen raakte ik tegelijk de baan
. Het blijkt dat het neuswiel goed veert, want ik ging net zo hard weer de lucht in. Gelukkig hoef je geen landingsgeld te betalen, anders was het waarschijnlijk gerekend als meerdere landingen. Dit doe ik dus ook 1 keer en (hopelijk) nooit weer.Woensdag had ik mijn eerste navigatie vlucht. De bedoeling was dat we vanaf Scottsdale naar Gila-Bend zouden vliegen ten zuid-westen van Phoenix. De dag ervoor had ik met Jim al de route bepaald, je moet namelijk een route uitstippelen dat je langs punten komt die je onderweg kunt herkennen om in te schatten of je nog goed vliegt. Hiervoor hadden we dus bijvoorbeeld genomen: een kruising van hoogspanningsmasten met een weg, vliegvelden en een aquaduct.
De dag ervoor ben je druk bezig met alles uit te tekenen op je kaart, koersen bepalen, hoogtes en navlogs in te vullen. Dit doe je allemaal om de werkdruk tijdens het vliegen wat lager te laten zijn.
(druk bezig met de voorbereidingen)
(de uiteindelijke route uitgetekend op de kaart, de blauwe lijn is de route, blauwe rondjes zijn keerpunten en rode rondjes zijn obstakels)
De dag erna gingen we de vlucht dus uitvoeren, na vertrek eerst naar entry-point gevlogen, waar onze route begon. Jim vloog de eerste 2 legs zodat ik kon zien hoe de navigatie in z'n werk ging en tijd had de omgeving te vergelijken met de kaart. Daarna vloog ik. Echt heerlijk op deze manier vliegen, het toestel vliegt wel vanzelf, zodat je jezelf kan richten op het navigeren. Je bent hier op zich wel druk bezig met constant controleren of je goed zit en het navlog in te vullen, maar hier komt vanzelf wel routine in. We kwamen op zich steeds wel goed uit, dus dat was mooi meegenomen
.Na een fullstop taxiback (volledig stoppen en terugtaxieën naar het begin van de baan) op Gila-Bend vlogen we verder. We deden een class Bravo-Transition richting Scottsdale. Dit houdt in dat je door het luchtruim van een groot gecontroleerd vliegveld vliegt. In dit geval Sky-Harbor, het Schiphol van Phoenix. Erg apart, maar ook erg mooi om over de banen heen te vliegen en de 737's onder je te zien opstijgen.
Toen we hun airspace weer uit waren zijn we doorgevlogen naar Deer Valley, hebben een touch&go gedaan en zijn daarna doorgevlogen naar Scottsdale en de vlucht zat er weer op. In totaal was het een vlucht van 2:15 uur. Binnenkort gaan we dit soort vluchten ook solo doen, dan heb je zelfs vluchten van 4 uur erbij zitten, dat wordt dus een bestemming uitkiezen met een goed restaurant
.Ondertussen zijn we ook wat meer gewend geraakt in ons appartement, het tapijt is gereinigd, zodat er weer wat beter te leven valt. En we hebben ons eigen internet afgesloten, want sinds 1 augustus was het vorige abonnement afgelopen. Helaas hebben ze hier nog niet zo'n prijzenslag gehad met internet als in Nederland, kabel internet + tv kost hier per maand 80 dollar
. Maar ja, zonder internet kan je tegenwoordig niet meer.(avond uitzicht vanaf ons balkon)
Komende week vlieg ik weer met Werner, en vanaf 16 augustus verander ik weer van instructeur, ik zal dan gaan vliegen met een Britse instructeur. Ook wel relaxt volgens mij, hij had in de eerste week gezegd dat hij met z'n studenten naar San Diego en Los Angeles vliegt. Niet verkeerd dus.
Dit was het weer voor nu!
Groeten, Martijn
